چند روز قبل یک روحانی ازم خواست راجع به بیماری دیابت (که فرزند 5 سالش بهش مبتلا شده بود)، اطلاعاتی‌ بهش بدم.

من هم از مکانیسم ایجاد تا راه‌های درمانی و درمانهای جدید و درمانهایی که در آینده ممکنه بیاد و مراقبتهایی که باید برای فرزندش صورت بگیره، توضیح دادم.

نمیدونم تاکید من بر نیاز مادام العمر داشتن بچه به انسولین باعث شد، یا از اول تو فکر ایشون بود،  که بحث به اینجا کشیده شد:

صحبتهای ایشان :

"متأسفانه جامعه پزشکی ما توجهی  به نقش دین و منابع و تعالیم دینی، در درمان بیماران ندارد.

خداوند عالم دردی رو برای بشر ایجاد نکرده، مگر اینکه درمانش رو هم قرار داده و ما در این زمینه بی توجهی می‌کنیم و بدون توجه به منابع غنی دینی (مثل طب الرضا و ...) دچار خودشیفتگی در برابر غرب شدیم و به منابع آنها استناد میکنیم.

مثالهای زیر رو هم بیان کرد:

1- در یک کنفرانس بین المللی راجع به پزشکی‌ ( که منابعش در اینترنت هم موجوده) ، دانشمندی علت همه عفونتهای صورت رو میکروبی معرفی‌ کرد که در محلّی بالای بینی‌ و بین ابروها، قرار داره و روزی 3 بار کشیدن آب سرد از طریق بینی‌،  ریشه این بیماری رو از بین میبره. هنگامی که صحبت به اینجا رسید یکی‌ از حاضران در جلسه 3 بار الله اکبر گفت. بقیه ازش علت رو پرسیدند. ایشون که پزشکی‌ مسلمان بودند،گفتند مطلبی که امروز شما بعنوان دستاورد جدید علمی‌ معرفی‌ می‌کنید، 1400 سال قبل همین کار رو پیامبر ما فرمودند و این عملی‌ مستحب برای ما مسلموناست و از آن زمان بدون اینکه ما ارزش علمی‌ این قضیه رو بدونیم این کار رو انجام میدادیم.

2-درسته که علم خوبه ولی‌ تجربه دارای ارزش زیادیه و وقتی ملتی‌ در مدت زمان طولانی کاری رو انجام میدادند قطعا فایده ای در اون نهفته بود و مثال این قضیه هم رفع گیر روده، که آقایی با مهارت کامل این کار رو انجام میدهند و باعث درمان گیر روده بچه‌ام شد، در حالی‌ که یک پزشک فوق تخصص ،با اینکه به شکم بچه دست کشیدند، ولی‌ باعث درمان نشد. (بچه مشکوک به سلیاک نیز هست)

(توضیح گیر روده : موادی مثل آدامس که هضم نمیشوند و در جداره روده گیر میکنند و باعث درد میشوند و ظاهراً افرادی با تجربه هستند که با شیوه خاصی‌ دست کشیدن بر روی شکم باعث آزاد شدن آن از روده و رفع گیر شوند.)

3--آقائی که رگ قلبش گرفته بود و پزشک گفته بود حتما باید عمل بشه، یک ماه از معجونی که توسط یک آدم با تجربه ساخته شده بود، استفاده کرد و در مراجعه مجدد، همون پزشک با تعجب از سلامتی‌ کامل قلبش خبر داده بود."

اما توضیحات من به ایشان:

علم پزشکی‌ دارای چارچوب مشخصی برای درمان، بر اساس تحقیق می‌باشد.بر اساس تحقیقاتی‌ که از حیوانات شروع و بعد از طی زمانی‌ طولانی به انسان ختم میشه، اثربخشی و عوارض دارو یا یک شیوه درمانی مشخص میشه و مقایسه با پلاسبو رو هم واسش توضیح دادم.

ادامه دادم اگر ما مدعی هستیم که درمان بیماریها رو میدونیم، بیایم با یه تحقیق علمی‌ اثر بخشی اونو ثابت کنیم و صرفاً بر اساس شنیده ها که فلان داروی گیاهی فلان بیمار رو خوب کرده، اکتفا نکنیم، چون همون دارو ممکن یه بابای دیگه رو کور کنه.

و اینکه ما به منابع غربی استناد می‌کنیم، تحقیقات دقیق و بر اساس پایه‌های علمی‌ و مستند اونهاست، در حالی‌ که واقعا تحقیق و پزهش در کشور ما جایگاهی نداره.

و نیز گفتم بعضی‌ چیزها در علم یک اصله و اینکه بچه که دیابت داره پس بدنش انسولین ترشح نمی‌کنه و تنها راه درمانش رسوندن انسولین به این بچه است، یا اگه سلیاک داره، نباید غذای‌ حاوی گلوتن بخوره و ازش خواستم با ندیده گرفتن این اصل و استناد به حرفهایی که درست یا غلط بودنش مشخص نیست،سلامتی بچه خودش رو به خطر نیندازه.